Evlilik yıllarımızın birikimi

-


 Yaşımız ilerledikçe yalnızlık korkusu duymaya başlarız; ve başkalarına yakın olma isteğimiz artar.


Sevişerek evlenen bir çift, uzun yıllar boyunca birbirlerini ''yitirmişlerdi''. Huzurlu mu desem, ılımlı mı desem... Hayır, hayır terbiyeli bir yaşam sürüyorduk bir çatı altında. Hiç kavga etmiyorduk ama doğru dürüst seviştiğimizde yoktu...


Derken bir süre önce bir gece bir dost evinde eğlenmekten eve dönmüşlerdi ama gene her zamanki gibi, birbirlerine hiçbir şey söylememişlerdi. Ama üstlerini değiştirerek yatmaya hazırlanırken adam, eşinin iyice asık yüzünü gördü ve içinden, ''Yaşlı duruyor'' diye geçirdi. 

Derken aynada kendi yüzü ilişti gözüne, ''Ben de yaşlı duruyorum.'' Yatakta, karanlıkta yatarken içini bir korku bürüdü: ''Yaşlanıyorum, ihtiyarlıyorum!'' İhtiyarlamadığına, hâlâ genç sayılacağına inanmak ihtiyacı duydu ve uzanıp karısına sarıldı. Karısı çoktan uyumuştu. Uykusunun arasında onu itti. 

Ama onun geri çekilmeye hiç niyeti yoktu. Karısını öpmeye başladı. Biraz sonra iyice uyanan eşi, onunla cinsel birleşmeye istemeye istemeye razı oldu. Ama bu arada kocası, ereksiyonunu yitirmişti. Ne yapsa geri gelmiyordu. Eşi, ''Öf, be sen de! diye parladı. ''Bunun için mi uykumdan uyandırdın beni?''

 

İkisi de ayrı ayrı kendilerini suçluyorlardı. Şimdiye kadar böyle bir durumda kalmamış olan erkek, ''Demek gerçekten yaşlanmışım, bende iş kalmamış!'' diye düşüne dursun, karısı da sert tutumundan ötürü kendi kendinden utanıyordu. Bundan sonraki gecelerde kocasını ayartmak için elinden geleni yaptı, türlü ''teknik''ler denediyse de hepsi boşa çıktı. Birbirlerini gerçekten sevdikleri, yitirmek istemedikleri için bir evlilik uzmanının yardımına başvurdular ve sorunlarının üstesinden geldiler.

 

Bu arada birçok şeyi daha iyi anlamışlardı. Birincisi, onları koparma noktasına getiren olay o gece baş göstermiş değildi, uzun yılların birikimiydi. Birbirleriyle kavga bile etmedikleri o uzun, ''ılımlı'' , ''terbiyeli'' yılar. Duygularını birbirine açmadan, gerçek beraberlikten yoksun olarak geçirdikleri yıllar. Sonra, gerçek yakınlığa en çok ihtiyaç duydukları bir anda, karşılarında âdeta birer yabancı bulmuşlardı.

 

Evlilik yıllarımızın birikimi soğukluk ve uzaklık değil, yakınlık ve sevgi olmalıdır.


Sevgiyle Kalın 


Tüm sorularınız ve randevu için;

0532 603 30 06

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bilinç Öncesi ve Bilinç Dışı Nedir

-
Resim
Bilinç (Conscious): Herhangi bir anda haberdar olduğumuz tüm duygu ve yaşantıları içerir. Freud’a göre duygu, düşünce ve anıların yalnızca küçük bir bölümü kişinin bilinç alanındadır. Böyle olmasaydı çok sayıda uyaranın etkisi altında dayanılması güç bir durumla karşı karşıya kalırdık. Bilinç Öncesi (Preconscious): Herhangi bir anda bilinç düzeyinde olmayan, fakat küçük bir çabayla ya da kendiliğinden kolayca bilince çıkarılabilen yaşantılardır.  Bilinçten silindiği sanılan, çeşitli uyaran ve çağrışımlarla yeniden bilinç düzeyine gelebilen anılar, duygular, dürtüler, bilinç öncesinin içeriğini oluştururlar. Bilinç öncesinin işleyişi, bilinç dışının işleyişine kıyasla daha denetimli ve disiplinlidir; bu nedenle dış gerçekliği hesaba katarak doyumdaki gecikmeleri hoş görebilir.  Bilinç Dışı (Unconscious): Kişinin özel bir çabası ile bilincine getiremediği, günlük yaşamına simgeler yolu ile yansıyan tüm dürtüler, içgüdüler, toplum tarafından kabul görmeyen arzu, istek...
Devamı

Davranış Kalıpları

-
Ana babamızdan çok erken yaşlarda öğrenerek devraldığımız davranış kalıplarından ne kadar istesek de vazgeçemeyiz. Fakat kendimize bu belli davranışlardan neler çektiğimizi tümüyle hissetmek ve algılamak için izin verdiğimiz anda bunlardan özgür olur, bizi içimizden etkileyerek yaşamımızı belirlemelerinden kurtuluruz. Bugün bile hala sık sık karşımıza çıkan bu davranış kalıplarının geçmişte ner kadar büyük bir yıkıma yol açtığını ancak bundan sonra tümüyle kavrayabiliriz. Buna ek olarak birçok toplumda küçük kız çocukları ayrıca kız olduklarından dolayı da aşağılanır ve bu kızlar ileride anne olup yeni doğan bebek ve meme çocuğu üzerinde hakimiyet sahibi olunca uğradıkları aşağılamaları en erken yaştaki çocuklarına devrederler.  Bu koşullarda yetişen erkek (bütün insanlar gibi gerçekten sevilmiş olduğu düşüncesine sarıldığı için) kendi annesini yüceltir ve aşağılanmanın intikamını annesinden almak yerine başka kadınlardan almaya yönelip her fırsatta diğer kadınları...
Devamı

Evlilikte cinsel yaşantımızı gölgeleyen sorunlar

-
Resim
  Evlilikte cinsel yaşantımızı gölgeleyen sorunlar Kimi zaman kendimiz de farkına varmadan çocuklarımızın cinsel yaşantımızı karıştırmasına yol açarız. Bu konuyu durup doğru dürüst düşünmezsek cinsel yaşantımızdaki kısıtlanmayı sözüm ona mantıklı birtakım sebeplere bağlayabiliriz. Çok yoruluyoruz, çocukları yedir,yıka yatır, ortalığa çeki düzen ver, derken başka bir şey yapacak halimiz kalmıyor.. Ne var ki bu da gene çocukları bir tür siper olarak kullanmaktır. Cinsel yaşantımızı gölgeleyen sorunları kendi kendimize ya da eşimizle çözümleyeceğimiz yerde çocukların ardına saklanmaktayız. Bunun en iyi örneklerinden biri, Tekin'le Fatma'nın yaşantısıdır.  Tekin: ''Evlenmeden önce ve yeni evlendiğimiz sıralarda Fatma'yla ben, birbirimize deli gibi düşkündük'', diye anlatmıştı terapide. ''Öylesine seviyorduk ki birbirimizi. Her şey çok güzeldi. Derken üst üste iki çocuğumuz oldu. Fatma fevkalade bir anne olup çıktı...'' Fatma'ya göre de Tekin ...
Devamı