Boş Gurur

Kendini başkalarına kabul ettirmek için gösterilen çaba, en yüksek noktasına ulaşır ulaşmaz, ruhsal yaşamda büyük bir gerginlik yaratır.

Bunun sonucu olarak, güçlü ve üstün olma gayesi birey için daha belirgin bir hale gelir; insan bu gayeyi olanca gücüyle, olanca kuvvetiyle izler ve yaşamı büyük bir zaferi beklemekle geçer.

Böyle bir insan gerçeklik duygusunu yitirmiştir; çünkü her zaman başkalarının kendisi hakkında ne düşündüğü sorunu ile uğraştığından ve daha çok başkaları üzerinde bıraktığı izlenimle ilgilendiğinden yaşamla bağlantısını yitirmiştir.

Böyle bir yaşama biçimi, insanın devinim serbestliğini olağanüstü bir derecede engeller ve boş gurur o insanın en belirgin karakter özelliği halini alır.

Her insan kendini bir dereceye kadar boş gurura kaptırmış olabilir; bununla birlikte, bir insanın boş gururunu açığa vurmasına iyi gözle bakılmaz. 

Bu bakımdan, boş gurur genellikle o derece gizlenmiş ve örtbas edilmiştir ki, çok çeşitli şekillerde ortaya çıkabilmektedir. Sözgelişi, gerçekte onda boş gururdan başka bir şey olmayan bir çeşit alçakgönüllülük vardır. 

Bir insan başkalarının yargısını hiçbir şekilde dikkate almayacak kadar kendisini boş gurura kaptırmış olabilir; başka biri herkesin kendisini beğenmesini şiddetle ister ve bunu kendi menfaati için kullanır.

Belli bir dereceyi aştığı zaman boş gurur son derece tehlikelidir. Boş gururun bir insanı  nesnelerin özünden çok, görünüşü ile ilgili olan çeşit çeşit yararsız işe ve çabaya götürmesi ve hiç durmadan kendini düşünmeye ya da hiç değilse başkalarının kendisi hakkındaki kamlarım düşünmeye götürmesi bir yana bırakılacak olursa, en büyük tehlikeli insanın er geç gerçekle bağlantısını yitirmesine yol açmasıdır.

O kimse, bu durumda, insanlar arasındaki bağlantıları anlayamaz hale gelir. Hayatla olan ilişkileri bozulur. Yaşama yükümlülüklerini unutur ve tabiatın her insandan istemiş olduğu katkıları özellikle gözden kaçırır. 

Bir insanı her olaya ve insana ‘’Bundan nasıl yararlanabilirim?’’gibi bir soru ile yaklaşmak zorunda bırakan böyle bir boş gurur kadar insanın serbestçe gelişmesini engelleyen başka bir kusur yoktur.

İnsanlar boş gurur yerine kulağa daha hoş gelen ‘’harislik’’ ya da ‘’gurur’’ kelimesini koymakla işin içinden sıyrılmaya alışmışlardır.

Büyük bir gururla ne kadar HARİS olduklarını söyleyen ne çok insan vardır!..

Kürşat Şahin YILDIRIMER 
Uzman Sosyolog Terapist 
0532 603 30 06

Kaynakça:
ADLER 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bilinç Öncesi ve Bilinç Dışı Nedir

Davranış Kalıpları

Evlilikte cinsel yaşantımızı gölgeleyen sorunlar